เนื้อเพลง ผูกแขนแฟนเพิ่น โดย เอิร์ธ พิชิตพงษ์ คำบุญเหลือ

ตำแหน่งแฟนเก่า ที่เจ้ายัดเยียดให้อ้าย
ตั้งแต่ปีกลาย เจ้าหายบ่เห็นฮอดเงา
ลืมรักขื่นขม หนีไปสู่สมกับเขา
ปล่อยให้เรา ครองตำแหน่งเหงาเดียวดาย

หลายปีผ่าน เจ้านั้นย้อนคืนกลับมา
ยื่นการ์ดวิวาห์ ให้อ้ายแทบ น้ำตาไหล
เชิญไปช่วยงาน ล้มงัวซอยหัวขิงใคร่
เตรียมตัวเตรียมใจ เตรียมไปผูกแขนเเฟนเพิ่น

เดินๆ ย่องมางานกินดองแต่สองโมงเคิ่ง
เดินๆ ย่องมางานกินดองแต่สองโมงเคิ่ง
ตุ้มเปิดเปิ่ง เปิดเปิ่ง ตุ้มเปอะเปิดเปิ่ง
ขันหมากแห่มาปานว่าฟ้าผ่าลงกลางใจ
ฝืนทนมองบ่ไหวได้ย่างไปหลังบ้าน

ในงานได้ฤกษ์งามยามดี
แขกก็เยอะเต็มทีจนไม่มีเวลาซึม
ทั้งรีบ ฟักลาบ เสริฟเขา
อีกทั้ง ก็เศร้าแทบน้ำตาซึม
ยกแก้วเหล้าขาวโบกนี้ให้ลืม
ยืนซึมกลืนก้อนน้ำตา

มาเย่อขวัญเอย มาเย่อขวัญเอย
เสียงโห่ดังคำเย้ย
ตอกย้ำถึงความแพ้พ่าย
อ้ายเดินเข้าสู่พาขวัญ
ตอนเธอกำลังป้อนไข่
ในมือ พี่ถือเพียงฝ้าย
ตั้งใจเข้าไปอวยพร

วอนขอให้เขารักเธอ ขอให้เจอแต่ความสุขขี

ต่อไปนี้สิร้ายหรือดี สองมือเจ้าอย่าปล่อย
ต่อไปนี้สิร้ายหรือดีสองมือเจ้าอย่าปล่อย
ให้ฮักกันจนมีลูกน้อยทันใช้ทันที
ส่วนว่าพี่นี่ดีใจนำหลาย
ถึงสิเจ็บแป๋ตายกะดีใจนำเจ้า

ผูกแขนแฟนเก่าอวยพรให้เจ้าส่ำบาย
แขกเหรื่อเหลือหลายถ่ายรูปคู่กับบ่าวสาว
ตัวพี่ขื่นข่มระทมต้องฝืนทนเอา
เก็บงำความเศร้าแล้วเดินกลับเข้าห้องครัว

ย่างเซล่ะยื่นมือไปคว้า ย่างเซหละยื่นมือไปคว้า
เหล้าขาวในครัวใส่โบกบักใหญ่
ไว้อาลัยให้ความฮักเทื่อนี้ เจ็บจี้อยู่หว่างใจ
ขอ อภัยในความเมามาย
ขอโทษหลาย หากอ้ายล่วงเกิน
ผูกเเขนแฟนเพิ่น เทื่อสุดท้าย